Rozdział 12

Spojrzałam ku górze

Siedziałam na chmurze

Już nigdy nie zatańczę na rurze

*Naty*

Obudziłam się w swoim łóżku... Trochę szkoda że to nie łóżko Maxiego... Naty o czym ty myślisz! Ogar! Wstałam powoli i udałam się w stronę słońca. Weszłam do łazienki po czym ruszyłam się umyć. Nalałam wodę do wanny i umyłam się karmelowym żelem pod prysznic. Po relaksującej kąpieli postanowiłam ubrać się i iść na poranny spacerek. Może przejdę się do Francesci? W sumie to nie taki zły pomysł.
Z bananem na twarzy wyszłam z domu podążając w kierunku domu mojej przyjaciółki.
Kiedy byłam już na miejscu zapukałam do drzwi. Otworzyła mi je mama Włoszki
- Przepraszam, jest Francesca? - spytałam
- Myślałam że jest u ciebie! Nie odbiera telefonu, nie mam z nią kontaktu. Myślałam że u ciebie spała - widocznie posmutniała
- Jak to jej nie ma?! - chwila.... Diego!!! - Ja zaraz wrócę
Pobiegłam w stronę domu Hiszpana i stanęłam pod jego balkonem
- Francesca ty idiotko! Nie chce zostać ciocią w tak młodym wieku! Powiedz że się z nim nie przespałaś!

*Francesca*

Obudziłam się wtulona w Diego, widocznie chłopak też nie spał gdyż dziwnie patrzył się w stronę drzwi balkonowych

- Co jest? - spytałam

- Sama posłuchaj

Po chwili usłyszałam głośne krzyki dobiegające z zewnątrz

- Francesca ty idiotko! Nie chcę zostać ciocią w tak młodym wieku! Powiedz że się z nim nie przespałaś!

- Nie no ja się chyba przesłyszałam... Mnie tu nie ma mnie tu nie ma - schowałam się pod kołdrę

- Wiem że tam jesteś!

- Cholera rozgryzła mnie... - westchnęłam - Otwórz jej i powiedz że mnie tu nie ma

- Może daj mi się ubrać co?

- Idioto!!!

- Już biegnę! - powiedział i szybko się ubierając wybiegł na balkon - Mogłabyś się nie drzeć?

- Gdzie Fran?!

- W domu - zaczęłam się cicho śmiać

- Przecież ją słysze

- To mój kot!

- Ty nie masz kota debilu

- Wczoraj przygarnąłem

- I nazwałeś go Francesca?

- Może, a co?

- Powiedz jej że ma wyjść!

- Kotu?!

- Francesce!!!! - wydarła się wkurzona

Niechętnie wyszłam za moim chłopakiem

- Miau? - udałam kota cicho się śmiejąc, jednak mojej przyjaciółce do śmiechu nie było

- Jak ona zajdzie w ciąże to będzie twój problem! - wydarła się w stronę chłopaka

- Jakoś ciebie i Maxiego słychać na końcu miasta i się nie wtrącamy! - oburzył się brunet

- Dosyć!!! - krzyknęłam - Nie jestem w ciąży spokojnie!

- Skąd wiesz?! - krzyknęła Naty

- No nie wiem ale raczej nie

- CO?! - krzyknął Diego

- Spokojnie, przecież się zabezpieczałeś nie?

- Eee...

- Ty idioto! - krzyknęłyśmy równocześnie z Naty - Ja mam 17 lat!!!

- No przepraszam!

- Będziesz mi płacić alimenty!

- Nie będziesz w ciąży!

- A jak będę?

- Gdyby nie ona - wskazał Naty - Nawet byś nie wiedziała

- Po 3 tygodniach bym się skapła - warknęłam

- Proszę nie złość się - zrobił smutną minkę

- Kiedyś cię zabiję - powiedziałam i z powrotem weszłam do mieszkania

Chyba Naty sobie poszła bo Diego szybko poleciał za mną

- Błagam cię nie bądź zła obiecuję że nie będziesz w ciąży

- Nie wkurzaj mnie bardziej! - wydarłam się - Nie zbliżaj się nawet do mnie! - chłopak zrobił krok w tył - Będziesz mi płacił alimenty! Nienawidzę cię! - krzyknęłam i wybiegłam z domu

- Ale ty nie jesteś w ciąży! Nawet jeśli to przecież cię kocham i bym cię nie zostawił!

- Każdy facet tak gada - warknęłam i odeszłam

DomiNika

NataliaNaty292